Atatürk’ün vefatı ve Hatay…

ATATüRK’üN EBEDıYETE ıNTıKALı, SON ESERı OLAN HATAY DEVLETıNDE NASIL KARşILANDI? Araştırmacı Gazeteci yazar Zafer SARI’nın kaleminden…

Hatay devleti Millet Meclisi Atatürk’ün ebediyete intikali üzerine 10-11-1938 tarihinde toplanarak, Atatürk’ün vefatı münasebetiyle oturumu, 14.11.1938 gününe erteledi. Meclis tam kadroyla 14.11.1938 saat 15.00’de toplanarak üyeler düşüncelerini söylemişlerdir.

ılk sözü Hatay Devlet Reisi Tayfur SöKMEN alarak özetle şunları söylemiştir;

Türk milletini maruz kaldığı istila denen felaketten kurtararak, Türk’ün istiklalini temin ile Cumhuriyet hükümetini kuran, Türk milletini muasır medeni milletler seviyesine yükselterek, dünyada sayılan ve hürmet edilen bir devlet vücuda getiren büyük halaskar Atatürk dünyaya veda ederek terk buyurmuştur. Bu acı ölümle Türk vatanı yapıcısını, Türk Milleti ulu şefini ve insanlık büyük evladını kaybetti. Onun dünyayı nura gark eden gözleri kamaştıran eserleri, büyük ruhu daima yaşayacaktır.

Vedi KARABAY; Atatürk öldü dediler. Eğer ölüm gelmesi yokluğu ve fenayı ifade ediyorsa inanmayınız. Atatürk ölmedi, Ata ölmez…

Hamdi SELçUK; En büyük insanı, en büyük Türk’, en büyük mürşidi, en büyük kurtarıcı, en aziz ve en mesut babamızı kaybettik.

Cevat ABALI; Hepimizin malumu olduğu üzere, aldığımız acı haber beynimizde bomba gibi patladı. ınsanlığın yaratılışından zamanımıza kadar başı yere eğilmeyen, Türklüğün başı o gün önüne düşüyor.

Nuri AYDIN; Dört gündür Hatay’ı taşıyla toprağıyla kasıp kavuran acı bir haber hepimizi derinden sarsmıştır. Büyük ölümün yankıları sadece bizlerde değil tüm dünyada üzüntüyle karşılanmıştır… Ata ölmemiş, onun hatırasını kalbimize, bütün benliğimiz esindirerek ve kafamızda taşıyarak onun yollarında yürüyerek ve ondan aldığımız ilhamla, onun bir timsali olarak yaşatacağız.

Agop DAVıDYAN; Atatürk’ün ölümü hepimizde çok acı, çok derin bir yara açtı… ınsanlığı seven Sulhu seven ve hakikatten şarkın bir Atası olan büyük şefin ölümünden duyduğum teessürü huzurunuzda ifade ederek, bütün Hataylıların onun gösterdiği nurlu yolda devam edip gideceğini burada tekrarlamayı vazife biliyorum. Yüce insana bizde bir kez daha minnet ve şükranlarımızı arz edip, manevi huzurunda saygıyla eğiliriz.